Semeak larunbat gaua pasatu behar zuen lagun baten etxean. Pozik zegoen, aspaldi zen etxetik kanpo gaurik igarotzen ez zuela, pandemia aurretik akaso. Lo-zakua motxilan sartuta, lagunaren egongelan jarri behar zuten kanping dendan lo egitera eraman nuen. Laguntxoa eraikin altu batean bizi da, hogeita hamalaugarren solairuan, hain zuzen. Igogailua atea ixtera zihoala harrapatu genuen, doi-doia. “Primeran, garaiz iritsiko gara”, pentsatu genuen.
🎧 Entzun podcasta
Berria | New Yorkeko munduak: Euskaldunon egunkarian eta Berrian aritu nintzen astero zutabeak idazten. Zutabeak niretzako halako memoria-kutxa txikiak ziren. Eguneroko bizitzatik hartzen nituen gaiak, irudiak, eszenak. Idatzi eta gero, hantxe geratzen ziren gordeta, egunkariko kutxatxoan. Argazkiak ateratzea bezala zen, bizitzako une jakin bat jasotzen zuten. Orain berriz hasiko naiz zeregin berarekin, zuek kutxak zabaldu besterik ez duzue egin behar.
Podcastera harpidetu
