Literaturaz berba egin nahi badut, ez naiz joaten Columbia Unibertsitatera, ezta New Yorkekora ere ez, barberura joaten naiz. Auzoan ilea pikatzeko hara joaten gara etxeko mutilok, Amsterdam etorbideko lokal txikira. Argazkien galeria batekin partekatzen du lokala irakasleak. Irakaslea esaten diote eta bizarginari. Niri beti berak mozten dit. Izan ere ez da gauza bera nork mozten dizun ilea. Horretarako ere maniak ditugu. Ez da nola mozten dizun, hori ere bai, bada zertaz hitz egiten duen ere. Eta irakaslea beste bezero batekin lanean baldin badago, zain egoten natzaio banku txikian eserita, hark bukatu arte.
🎧 Entzun podcasta
Berria | New Yorkeko munduak: Euskaldunon egunkarian eta Berrian aritu nintzen astero zutabeak idazten. Zutabeak niretzako halako memoria-kutxa txikiak ziren. Eguneroko bizitzatik hartzen nituen gaiak, irudiak, eszenak. Idatzi eta gero, hantxe geratzen ziren gordeta, egunkariko kutxatxoan. Argazkiak ateratzea bezala zen, bizitzako une jakin bat jasotzen zuten. Orain berriz hasiko naiz zeregin berarekin, zuek kutxak zabaldu besterik ez duzue egin behar.
Podcastera harpidetu
