Larunbat arratsaldea da eta Central Parkera joan gara. Hegoaldeko larrea jendez gainezka egoten da. Egoten dira familiak umeekin, jolasten. Egoten dira lagun taldeak, mantela belazean zabaldu eta jan edanean. Jolastu egiten dute horiek ere, ez da izaten soilik etzan edo hitz aspertuan aritu. Mahai gaineko jolasekin igarotzen dute denbora.
Gure txikia konturatu da kometa batekin. Oso gora egiten zuen hegan, ia ia parkearen ertzean dauden etxe orratzak baino gorenago. Gauza harrigarria, ez baitago bat ere haizerik. Hariari eragiten baina ez dago haur bat, gizon heldu bat baino. Txikia berarengana hurreratu da eta hitz egiten hasi zaio. Laster pasatu dio hariaren muturra umeari. Pozarren ikusi dut, kometa bideratzen. Kometak dragoi koloretsu baten itxura du, buztan luze distiratsu batekin.
🎧 Entzun podcasta
Berria | New Yorkeko munduak: Euskaldunon egunkarian eta Berrian aritu nintzen astero zutabeak idazten. Zutabeak niretzako halako memoria-kutxa txikiak ziren. Eguneroko bizitzatik hartzen nituen gaiak, irudiak, eszenak. Idatzi eta gero, hantxe geratzen ziren gordeta, egunkariko kutxatxoan. Argazkiak ateratzea bezala zen, bizitzako une jakin bat jasotzen zuten. Orain berriz hasiko naiz zeregin berarekin, zuek kutxak zabaldu besterik ez duzue egin behar.